 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Баляда Сымона Канарскага
|
|
17.03.1808 – 11.03.1839
|
Сонца сакавіцкае крывава
Зь вечаровых выплыла сьнягоў.
Ранішняя Вільня пахне кавай,
Як паненка, што ідзе дамоў
Зь вечарынкі, што гула да раньня.
І паненцы тут не зразумець
Для чаго патрэбнае паўстаньне.
За паўстаньне ты ідзеш на сьмерць,
Малады, прыгожы і разумны,
З прагаю да волі і жыцьця.
Звон зьвініць на Храме сумна-сумна
І галосіць на руках дзіця
У жанчыны, што цябе спаткала.
Ты ўсьміхнуўся і далей пайшоў
Па дарозе, што ўжо вузкай стала
І апошняй, дзе пральецца кроў
Вінная твая, бо тут віною
Прад чужынцам ёсьць і будзе тут –
Родны кут любіць усёй душою,
Не здаваць чужынцам родны кут...
...І паболее крыві на сонцы,
І растануць у крыві сьнягі,
Дзе твой шлях змагарны не бясконцы
І ня бачны шлях пакуль другі...
9.VI.2010.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
